Over de drempel
”Linkedin staat om mij te springen maar ik zit thuis met een kleine en durf de stap niet te zetten in de echte wereld” Aangenaam Roxanne!
Hoera je bent zwanger!
Voor mijn zwangerschapsverlof heb ik de keuze gemaakt om bij mijn huidige werkgever te stoppen en mijn contract niet te verlengen. Ik wilde afwachten hoe mij zwangerschap zou verlopen.
In december 2019 ben ik bevallen van mijn zoon.
Maart 2020, mijn zwangerschapsverlof liep af en ik was op dat moment nog niet werkzaam en ik had nog geen nieuwe baan gevonden.
Ik besloot nog wat langer thuis te blijven ondanks dat mijn LinkedIn inbox volliep want ik had immers ervaring als recruiter opgedaan. Gelukkig hoefde dit financieel niet dus had ik de ruimte om nog tijd met mijn zoon door te brengen.
Na maanden heb ik toch uiteindelijk besloten om weer aan de slag te gaan.
En toen.. kwam corona.
Ik durfde niet meer buiten huis aan het werk te gaan dus ging ik opzoek naar thuiswerk. Ik miste namelijk het in contact komen met mensen, het was immers corona dus je had nauwelijks contact met de buiten wereld. Ik wilde dan wel parttime aan de slag van 16 tot max 24 uur per week, zodat ik alsnog tijd met mijn zoontje kon doorbrengen. Ik had de mogelijkheid om in de avond te gaan werken van 18:00 uur tot 24:00 uur ‘s nachts.
Gelukkig was dit toen mogelijk, ik heb 1,5 jaar lang vanuit huis gewerkt als klantenservice medewerker.
Na 1,5 jaar thuis te hebben gewerkt merkte ik dat er wat miste. Ik miste de mensen om mij heen en de muren kwamen ondertussen al op mij af. Daarnaast werkte ik natuurlijk thuis maar had ik tegelijkertijd ook de zorg voor mijn zoontje. Ik merkte dat het hierdoor ook niet echt als werk voelde. Werk heb ik namelijk altijd als een moment voor mijzelf gezien, even de focus op mij waarbij ik de dagelijkse bezigheden even kon achterlaten. Op het moment dat ik thuiswerkte kon dit niet, ik kon mij niet focussen op één ding.
Tuurlijk was thuiswerken een ideale oplossing voor mijn situatie maar mijn sociale vaardigheden gingen achteruit en ik zat continu thuis. Toch was de stap van thuiswerken naar werken op kantoor een moeilijke stap.
Ik kreeg een aanbod om als sleutelfiguur/jobhunter aan de slag te gaan bij stichting werkwijzer naar werk.
Dit was een ultieme kans en ik ging de uitdaging aan! De werkgever zag potentie in mij. Kijk mij nu , twee maanden later ondersteun ik de bewoners uit Amsterdam Noord om ook hun doelen te kunnen bereiken en kan ik hen ook de kansen geven die ik heb gekregen.
Ondanks dat ik het een hele moeilijke stap vond om toch wat vrijheid los te laten, en een kantoorbaan van 9 tot 5 aan te nemen merk ik dat ik mij steeds verder ontwikkel. Daarnaast heb ik thuis nu ook echt een rust plek, want kantoor is mijn werk en thuis is mijn familie.
– Roxanne
